9 Aralık 2018 Pazar

ESKİ DEFTERİMDEN NOTLAR - DÜŞ

Gözlerim bedeninin sıcaklığıyla teslim oluyor gecenin arzusuna.
 Uzak bir şehrin en ücra sokaklarında geziyorum. Memleketimin dağları sanki yüreğimde yükseliyor. Hasretle doluyum fakat geri dönmeyi hiç düşünmüyorum. Daha fazla ilerlemek istiyorum. Sanki hiç dünyaya gelmemiş gibi zindeyim. Yokuş aşağı koşarcasına özgürüm yeni iklimlerde. Bir üşüyor bir terliyorum. Yalın ayaklarıma bir pabuç yerleştirme derdinde değilim. 
 Bir sokak lambasının altında hatırlıyorum saatin varlığını. Koşar adım alaca karanlığa yaklaşıyorum. Saçlarım rüzgarın esiri oluyor, bozmuyorum. Gözlerimi tabiatın çizdiği tabloya kilitliyorum. Hala inançlıyım, adına tefekkür diyorum. 
  Çocukluğuma dönmek istemeyecek kadar yakınım yıldızlara. Az sonra kurulacak olan bir salıncakla bulutlardan sarkacağıma inanıyorum. 
 Tebessümümle önümdeki karanlığı aydınlatıyorum. Geceye devam ediyorum, yollar bitmiyor. Yerlere saçılmış yıldızları ceplerime dolduruyorum. Ne yıldızlar bitiyor ne yollar... Korkmuyorum, geceleri korkulacak olanlardan. Korkusuzum en az zalimler kadar.
 Fakat artık uyanmalıyım, göğsündeki yerim canını acıtmadan.